คำจำกัดความ: ตัวนำที่ห่อด้วยตัวนำภายนอกเรียกว่าลวดป้องกัน ตัวนำที่ห่อหุ้มนี้เรียกว่าชั้นป้องกันซึ่งโดยทั่วไปจะเป็นตาข่ายทองแดงถักหรือฟอยล์ทองแดง (อลูมิเนียม) เลเยอร์การป้องกันจะต้องมีการต่อสายดินและสัญญาณรบกวนภายนอกสามารถนำมาใช้กับชั้นนี้ได้โดยชั้นนี้

ฟังก์ชั่น: ป้องกันสัญญาณสัญญาณรบกวนจากการป้อนเลเยอร์ด้านในและการรบกวนตัวนำในขณะที่ลดการสูญเสียสัญญาณส่งสัญญาณ
โครงสร้าง: (ธรรมดา) เลเยอร์ฉนวน + เลเยอร์ป้องกัน + ตัวนำ
(ขั้นสูง) เลเยอร์ฉนวน + เลเยอร์การป้องกัน + ตัวนำสัญญาณ + ตัวนำชั้นการป้องกันชั้น
หมายเหตุ: เมื่อเลือกลวดที่มีการป้องกันตัวนำชั้นการป้องกันชั้นของชั้นฉนวนกันความร้อนของตัวนำดินชั้นการป้องกันมีฟังก์ชั่นนำไฟฟ้าและสามารถเชื่อมต่อกับชั้นป้องกัน (มีความต้านทานบางอย่าง)

ฟังก์ชั่นของลวดป้องกันคือการแยกแหล่งกำเนิดเสียงรบกวนสนามแม่เหล็กไฟฟ้าออกจากอุปกรณ์ที่มีความละเอียดอ่อนและตัดเส้นทางการแพร่กระจายของแหล่งกำเนิดเสียง การป้องกันแบ่งออกเป็นการป้องกันที่ใช้งานอยู่และการป้องกันแบบพาสซีฟ จุดประสงค์ของการป้องกันที่ใช้งานอยู่คือการป้องกันไม่ให้แหล่งกำเนิดเสียงไหลออกไปด้านนอกซึ่งเป็นการป้องกันแหล่งกำเนิดเสียง จุดประสงค์ของการป้องกันแบบพาสซีฟคือการป้องกันไม่ให้อุปกรณ์ที่ละเอียดอ่อนไม่ได้รับการรบกวนจากแหล่งกำเนิดเสียงซึ่งเป็นการป้องกันอุปกรณ์ที่ละเอียดอ่อน ชั้นป้องกันของสายเคเบิลป้องกันส่วนใหญ่ทำจากวัสดุที่ไม่ใช่แม่เหล็กเช่นทองแดงและอลูมิเนียมและความหนาบางมากซึ่งมีขนาดเล็กกว่าความลึกของผิวของวัสดุโลหะที่ความถี่การใช้งาน ผลของชั้นป้องกันส่วนใหญ่ไม่ได้เกิดจากการสะท้อนและการดูดซับของสนามไฟฟ้าและสนามแม่เหล็กโดยตัวถังโลหะเอง แต่เนื่องจากการต่อสายดินของชั้นป้องกัน รูปแบบการต่อสายดินที่แตกต่างกันจะส่งผลโดยตรงต่อเอฟเฟกต์การป้องกัน วิธีการต่อสายดินสำหรับสนามไฟฟ้าและชั้นการป้องกันสนามแม่เหล็กนั้นแตกต่างกัน สามารถใช้สายดินได้ที่ไม่มีการลงดินปลายเดี่ยวหรือปลายสองเท่า

สรุป: สายดินแบบปลายเดี่ยว:
1. สายเคเบิลที่มีการป้องกันแบบปลายเดี่ยวมีประโยชน์สำหรับการหลีกเลี่ยงการรบกวนจากสนามไฟฟ้าความถี่ต่ำ กล่าวอีกนัยหนึ่งมันสามารถหลีกเลี่ยงการรบกวนความถี่ด้วยความยาวคลื่นλใหญ่กว่าความยาวสายเคเบิล L. L <λ / 20
2. การต่อสายดินแบบปลายเดี่ยวของชั้นการป้องกันสายเคเบิลสามารถหลีกเลี่ยงเสียงรบกวนกระแสไฟฟ้าความถี่ต่ำบนชั้นป้องกัน กระแสไฟฟ้านี้ทำให้เกิดแรงดันไฟฟ้ารบกวนโหมดทั่วไปภายในและมีศักยภาพที่จะรบกวนอุปกรณ์อะนาล็อก
3. การต่อสายดินแบบปลายเดี่ยวของโล่เป็นที่ต้องการสำหรับวงจรที่ไวต่อการรบกวนความถี่ต่ำ (วงจรอะนาล็อก)
4. ความผันผวนและการเบี่ยงเบนถาวรในค่าที่วัดได้อย่างต่อเนื่องบ่งบอกถึงการรบกวนความถี่ต่ำ

การต่อสายดินสองครั้ง:
1. ตรวจสอบให้แน่ใจว่าการเชื่อมต่อกับตู้ควบคุมหรือปลั๊ก (ติดต่อรอบ) ผ่านพื้นที่นำไฟฟ้าขนาดใหญ่ (การเหนี่ยวนำต่ำ) มันจะดีกว่าที่จะเลือกโลหะบนโลหะมากกว่าที่ไม่ใช่โลหะบนไม่ใช่โลหะ
2. เนื่องจากโมดูลอะนาล็อกบางตัวใช้เทคโนโลยีพัลส์ (ตัวอย่างเช่น: โปรเซสเซอร์และตัวแปลง / d ถูกรวมเข้าด้วยกันในโมดูลเดียวกัน) ขอแนะนำให้ป้องกันสัญญาณอะนาล็อกจากกันและกันเพื่อให้แน่ใจว่าการเชื่อมต่อที่ถูกต้อง เฉพาะในกรณีนี้จะมีการต่อสายดินสองครั้ง
3. ความต้านทานการส่งผ่านของโล่ฟอยล์โลหะมักจะมากกว่าของโล่ลวดถักทองแดงและผลที่แตกต่างกัน 5 10 เท่า ไม่สามารถใช้เป็นสายสัญญาณดิจิตอล
4. ความล้มเหลวในการใช้งานเป็นครั้งคราวหมายถึงสัญญาณรบกวนความถี่สูง สิ่งนี้ไม่สามารถกำจัดได้โดยการเชื่อมต่อของสายไฟ
5. มีประโยชน์ที่จะได้รับโล่ที่จุดหลายจุดยกเว้นที่ปลายสายเคเบิล
6. อย่าเชื่อมต่อโล่เข้ากับพินเพื่อหลีกเลี่ยงปรากฏการณ์ "หางหมู"
7. ให้ความสนใจกับความต้านทานแบบขนานของโล่ควรน้อยกว่า 1 / 10 ของความต้านทานของตัวเอง ถาดสายเคเบิลเฟรมเชิงกลโล่อื่น ๆ หรือสายเคเบิลคู่ขนานอื่น ๆ สามารถทำให้ระบบจัดเรียง
8. หากชั้นการป้องกันสายเคเบิลร้อนขึ้นเมื่อปลายทั้งสองของชั้นป้องกันมีการต่อสายดินหรือประกายไฟเมื่อชั้นป้องกันสัมผัสกับตู้ไฟฟ้าหรือบัสป้องกันหมายความว่าการเชื่อมต่อ equipotential ไม่น่าเชื่อถือ